Մի անգամ ես արթնացա և գնացի դպրոց ։ Գնացի, գնացի, տեսա մի ճանապարհ ։«Ինչի՞ համար է գետնի տեղը նոթբուք»,-մտածեցի ես։Ես ուզեցա գնալ այդ ճանապարհով ։Գնացի, գնացի, տեսա մի չղջիկ ։ Նա կապույտ էր։ Ես հարցրեցի․
– Չղջիկ, ինչո՞ւ ես կապույտ։
– Ես այդպես եմ ծնվել։
– Արի իրար հետ գնանք։
– Շատ կուզեի։
– Ուրեմն գնացինք․․․
Ես ու չղջիկը գնացինք, գնացինք և տեսանք, որ ճանապարհը դարձավ հեռախոսներից։Մենք տեսանք թչռող ձի և ես ասացի․
– Ձի, դու կարո՞ղ ես ինձ և չղջիկին տանել տուն ։
– Ես կարող եմ, բայց կարո՞ղ եմ քո ձիուկը լինել
– Իհարկե։
Եվ մենք թռչեցինք գնացինք տուն։