Բոլորն առաջվանն է կրկին,
Նորից դու հին տեղը նստում,
Շարժում ես իլիկը մեր հին:
Մանում ու հեքիաթ ես ասում,
Մանում ես անվերջ ու արագ,
Սիրում եմ պարզկա քո լեզուն,
Ձեռներըդ մաշված ու բարակ։
Նայում եմ, մինչև որ անզոր
Գլուխըս ծնկիդ է թեքվում,
Նորից ես մանուկ եմ այսօր,
Դրախտ է նորից իմ Հոգում։
Արևը հանգչում է հեռվում,
Գետից բարձրանում է մշուշ,
Հեքիաթըդ անվերջ օրորում,
Իլիկըդ խոսում է անուշ…
Գրի՛ր տրված բառերի բացատրությունը՝մշուշ, անզոր, պարզկա, իլիկ:
մշուշ – մառախուղ
անզոր – անուժ
պարզկա – պարզ, հասարակ
իլիկ – թել մանող գործիք։
Ի՞նչ է նկարագրվում այս բանաստեղծությունում, գրավո՛ր պատմիր: երբ անգամ մտքերով վերադառնում ես տուն։ Տունը հիշեցնում է մեզ մեր հարազատներին և մանկությունը:
Դո՛ւրս գրիր բնության պատկերները:
Արևը հանգչում է հեռվում,
Գետից բարձրանում է մշուշ,
Համացանցից գտնել տեղեկություններ Տերյանի կյանքի մասին, ուսումնասիրել, դուրս բերել հինգ հետաքրքիր փաստ, տեղադրել բլոգում՝ նշելով աղբյուրը
Եկավ տարեվերջը, այս տավա տարեմուտին ձմեռ պապը մեծ պատվեր ուներ էլֆերին: Իրենց համար շատ դժվար էր մեկ ամսում այդքան խաղալիքներ պատրաստել: Ձմեռ պապը որոշեց որ պետք է կազմակերպել ընտրություն ամենաաշխատասեր էլֆերին և վերցներ իր մոտ աշխատելու, և այդ ընտրությանը ուզում էր մասնակցեր մի էլֆ, անունը՝ Հովո:
Նրա մայրկը չէր թույլատրում, որ նա մասնակցեր մրցույթին: նա որոշեց փախչել տնից:
Նա հավաքեց առաջին անրահժեշտության իրերը՝ ջուր, հեռախոս, փաստաթղթեր, գումար: Նա հաստ պարան կապեց լուսամուտից, իսկ մյուս ծայրը գցեց ներքև: Նա սկսեց դանդաղ իջնել այդ պարանով: Մի՞թե նա կփախչի տնից:
—Ստացվեց – ցածր ասաց նա և սկսեց վազել ինչքան ուժ ուներ: Կանչեց տաքսի և գնաց
Նա հասավ օդանավակայան: Վճարեց իր տոմսի արժեքը: Նա շարժվելու է վաղը գիշերը: Նա որոշեց մնալ օդանավակայանի հյուրանոցում:
Նա գնաց հյուրանոց, նստեց և թեյ խմելով մտածում էր թե ինչ է անելու հետագայում:
Առավոտ նա արթնացավ,լվացվեց և գնաց քաղաքով ման գալու: արդեն երեկո է նա եկավ հետ որ պատրաստվի թռիչքին:
Նա վերցրեց իր իրերը և գնաց: Մի ժամ և նա արդեն ինքնաթիռում էր:
Վեց ժամից նա արդեն հասել էր տեղ: Մնացել էր 3 օր ընտրությանը նա որոշեց որ պետք է այդ մի քանի օրը և հանգստանա:
(3 օր անց)
Եկավ ընտրության օրը: էլֆը շատ սարսափած էր: Մի՞թե իր երազանքը կկատարվի: Նա հասավ մրցույթի տեղը: իր դիմացը մեծ զարդարված սենյակ էր: նա վերցրեց իր ամբողջ ուժերը և շարժվեց առաջ: այնտեղ արդեն շատ էլֆեր էին հավաքված, նա գնաց իրենց մոտ կանգնեց: Ձմեռ պապը մտավ ներս և ասաց:
— Բարև ձեզ իմ հարգելի էլֆեր ես շատ ուրախ եմ որ դուք բոլորտ արձագանքել եք իմ հրավերին հուսով եմ դուք բոլորտ էլ իմ մոտ կմնաք: դուք պետք է երկու րոպեյում պատրաստեք ռոբոտ
և կախարդանքով բոլոր էլֆերի դիմաց հայտնվեցին սեղաններ և սեղանների վրա բոլոր անրաժեշտ իրերը որ պատրաստել ռոբոտ :
— Ժամանակը գնաց- ասաց ձմեռ պապը և ժամացույցի վրա գնաց երկու րոպեյանոց ժամանակաչափ: Էլֆերը սկսեցին աշխատել։
(մեկ րոպե անց)
Ամենա առաջինը վերջացրեց մեր Հովոն։ Բարձր պահեց և բոլորին ցույց տվեց։Հանկարձակի տեղից նրա մայրը հայտնվեց, խլեց Հովոյի ձեռքիս խաղալիքը և գցեց գետնին ու ասաց։
— ԱՅ ԱՆԴԱՍՏԻՐԱԿ ԻՆՉ ԻՐԱՎՈՒՆՔ ՈՒՆԵՍ ԴՈՒ ՓԱՂՉԵԼ ԻՄ ՏՆԻՑ ԵՎ ԳԱԼ ԱՅՍ ԸՏՐՈՒԹՅԱՆԸ- Ասաց մայրը գոռալով։
— Մայրիկ ես արդեն տասնը ութ տարի է քո կանոններով եմ ապրում ես արդեն մեծ մարդ եմ և ինքս կարող եմ վորոշել թե ինչ եմ անելու հիմա և հետագայում- ասաց նա և ամբողջ դահլիճը ծափահարեց նրան։
Դուք կհարցնեք ի՞նչ եղավ Հովոի հետ ես կասեմ նա մնաց աշխատել ձմեռ պապի մոտ ադմինիստրատոր։ Իսկ ի՞նչ եղավ մայրիկի հետ եսել չգիտեմ այդ հարցի պատասխանը ինքներտ հորինեք։Ահա և ավարտվեց հեքիաթը, Իսկ ովքեր լսեցին լավ արեցին
1. Ք. ա. 2 հազարամյակի վերջին և 1 հազարամյակի սկզբին Ասորեստանի հարձակումները ավելի հաճախակի դարձան պետական կազմավորումները միավորվեցին ընդդեմ թշնամու:
2. Ուրարտու, Վանի թագավորության, Արարատ, Բիայնիլի, Նաիրի:
3. որոշ աղբյուրների համաձայն Արամեն համարվում Է Վանի թագավորության առաջին արքան, նա իր իշխանությունը տարածեց կենտրոնական և հյուսիսային շրջաններում:
4. ք.ա. 830-ական թվականներին Սարդուրի առաջինը Վանա լճից արևելք ստեղծեց Տուշպա մայրաքաղաքը:
5. Սարդուրին ինքն իրեն համարում էր հզոր արքա, արքաների արքա, տիեզերքի արքա, մեծ արքա Հիմնել Է Տուշպա մայրաքաղաքը
Իմ համար ամենակարևոր բանը, դա ես եմ ու իմ կյանքը : Ես ինձ սիրում եմ և ոչմեկ և ոչ մի բան չի կարող իմ կարծիքը փոխել: եսմեմ կառավարում իմ կյանքը և մենակ ես կարամ այն փոփոխեմ:
1)Что такое красота?(2)Людям кажутся красивыми совсем разные лица, вещи, явления. (3)Полагаю, что, посещая художественные галереи, выставки, собравшие нетленные образы красоты, многие испытывают порой чувство недоумения: неужели это неправильное, странное женское лицо или эта нелепая мужская фигура могут считаться красивыми? (4)Но ведь художник подобен влюбленному, он глядит на свою модель околдованными глазами и — в отличие от бытового человека — умеет сообщать свое видение другим. (5)Правда, не всегда, у людей разные вкусы, разные представления о том, «что такое хорошо и что такое плохо». (6)Тем, кто обладает сильно развитым воспринимающим аппаратом, куда легче понять очарованность художника той или иной натурой и разделить его чувство вопреки собственным пристрастиям, нежели тем, кто редко соприкасается с искусством.
(7)Словами красоту не передашь. (8)Это прекрасно знал Лев Толстой. (9)В полушутливом споре с Тургеневым и Дружининым, кто лучше опишет красоту женщины, он перечеркнул прямолинейные описания своих соперников одной-единственной фразой из Гомера: «Когда Елена вошла, старцы встали». (10)Умно, дерзко, лукаво, но вместе с тем Толстой как бы расписывается в бессилии выразить словами живую красоту женщины. (11)Впрочем, это не мешало ни ему самому, ни его литературным собратьям создавать пленительные женские образы. (12)Разве мы сомневаемся в зрелой красоте Анны Карениной, или девичьей — Наташи Ростовой, или романтической — Татьяны Лариной? (13)А между тем Пушкин не дал ее портрета. (14)Ведь нельзя же считать портретом: «Татьяны бледные красы и распущенные власы». (15)А ведь всего-то сказано, что «все тихо, просто было в ней».
(16)Чего же достигает Пушкин такой зримости образа, ставшего символом русской женской красоты — физической и духовной? (17)Колдовством рассеянных по роману легких мазков чарующей авторской интонацией, исполненной нежность и уважения, и чем-то вовсе неуловимым, что принадлежит тайне гения.
(18) Чем поражает Джоконда? (19)Сложностью выражения, глубиной душевной жизни, обнаруживающей себя в многозначной полуулыбке, взгляде, погруженном в даль, но готовом откликнуться и сиюминутности. (20)Разве можно сказать, что Мона Лиза безукоризненно красива? (21)У самого Леонардо есть на полотнах женщины куда красивей (хотя бы эрмитажная «Мадонна Литта»), но манит, притягивает, сводит с ума поэтов, вдохновляет музыкантов, пленяет сложные и простые души бессмертная Джоконда — в ней явлен не холодный, обобщающий тип красоты, а горячая, пульсирующая, бездонная жизнь единственной души. (22)Человеку, сказал Паскаль, по-настоящему интересен только человек. (23)И потому над тайной Джоконды, тайной вполне реальной женщины, жившей в нашем мире, а не на Олимпе и не в горних высях, флорентийской гражданки, жены купца Джокондо не устают биться поколение за поколением.
(24)Бездушная, внешняя красота — ничто, ценна лишь красота, светящаяся изнутри, она озаряет мир добром, возвышает самого человека и укрепляет веру в будущее. (25)Как хорошо сказал великий педагог К. Ушинский: «Всякое искреннее наслаждение изящным само по себе источник нравственной красоты».
Ответьте на вопросы:
Дайте свое определение слову «красота». Красота это я
О какой красоте говорит автор текста? О разной
Какая красота важнее: внешняя или внутренняя? Почему? Внутреннее потому что если верить толке внешне то он может быть плохим человеком
Нужно ли уметь видеть красоту в окружающем нас мире? Почему? Потому что все красивое, несомненно, делает наш мир только лучше, ярче и дарит людям самое главное – эмоции. Разумеется, красотой следует не только любоваться, но необходимо стремиться беречь ее и приумножать.
Какова роль искусства в формировании понятия «красота»?художники гораздо тоньше видят прекрасное вокруг, чем простой человек
Посмотрите на картины великих художников, опишите, какие чувства они вызывают в вас.
Ван Гог «Звездная ночь»
Звёздное волнующийся небо
Микеланджело Буонарроти «Сотворение Адама»
соединение сил
